Mam proźbę

Czy znacie taką piosenkarkę, która śpiewa taką piosenkę.

Ref.: A gone fly hi

jakoś tak

Błagam pomóżcie mi!!!

Żyrafa

Żyrafa (Giraffa camelopardalis) – parzystokopytny ssak roślinożerny oraz najwyższe z żyjących obecnie zwierząt. Zamieszkuje afrykańskie sawanny na południe od Sahary. Jest spokrewniona zjeleniami i bydłem rogatym, jednak należy do osobnej rodziny żyrafowatych (Giraffidae), razem z najbliższym krewniakiem okapi.
Łacińska nazwa, wywodzi się z dawnego poglądu, że żyrafa jest zwierzęciem hybrydowym, powstałym ze skrzyżowania wielbłąda (Camelus) z ocelotem (Leopardus pardalis).

Lama

Lama (Lama glama, Lama guanicoe f. glama) – udomowiony ssak parzystokopytny z rodzinywielbłądowatych, wraz z gwanako i – blisko z nimi spokrewnionymi alpaką i wikunią – określane wspólną nazwą lamy. Występuje w Ameryce Południowej. Lamy wykorzystywane są głównie jako zwierzęta juczne oraz do produkcji wełny i mięsa. Dorosłe lamy osiągają do 250 kg wagi i 119 cm wysokości w kłębie. Lamy są zwierzętami socjalnymi, z rozbudowanymi zachowaniami grupowymi.

Kormorany

Kormoranowate (kormorany, Phalacrocoracidae) - rodzina ptaków z rzędu pełnopłetwych. Obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące brzegi mórz i rzek poza Azją Środkową i Oceanią.

Cechy charakterystyczne

Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:

• długość ciała 48-100 cm
• rozpiętość skrzydeł 80-160 cm
• masa 0,9-4,9 kg
• silnie wydłużona sylwetka
• długa szyja
• średniej długości, prosty, haczykowato zakończony dziób
• nogi przesunięte ku tyłowi
• w ubarwieniu dominuje czerń
• barwne tęczówki
• barwna skóra nóg i w okolicy dzioba
• doskonali lotnicy
• dobrze pływają i nurkują (do 10 m)
• upierzenie nie jest wodoodporne - po nurkowaniu muszą je wysuszyć
• zasadniczo gnieżdżą się kolonijnie
• zazwyczaj 2 do 4 jaj w zniesieniu
• gniazdowniki.

Tygrys

Tygrys (łac. Panthera tigris) – duży, drapieżny ssak łożyskowy z rodziny kotowatych, największy z żyjących współcześnie^[3] czterech wielkich, ryczących kotów z rodzaju Panthera, jeden z największych drapieżników lądowych – wielkością ustępuje jedynie niektórym niedźwiedziom. Dorosłe samce osiągają ponad 300 kg masy ciała przy ponad 3 m całkowitej długości. Doskonale skacze, bardzo dobrze pływa, poluje zwykle samotnie. Dawniej liczny w całej Azji, zawsze budzący grozę, stał się obiektem polowań dla sportu, pieniędzy lub w odwecie – z powodu zagrożenia, jakie stanowi dla ludzi i zwierząt hodowlanych^[4]. Wytępiony w wielu regionach, zagrożony wyginięciem, został objęty programami ochrony. Największa dzika populacja żyje wIndiach. W niektórych regionach Indii tygrysy są uważane za zwierzęta święte.

Słowo "tygrys" pochodzi od greckiego wyrazu "tigris", które z kolei ma najprawdopodobniej irańskie korzenie.

Nosorożec

Nosorożce, nosorożcowate (Rhinocerotidae) – rodzina dużych ssaków nieparzystokopytnych.

Ciało koloru siwego,masywne, ciężkie, okryte grubą skórą, prawie całkowicie pozbawioną włosów, kończyny słupowate, trójpalczaste, zakończone kopytami. W okolicy nosowej jedno lub dwa rogowe wyrośla, pierwsze osadzone na kości nosowej, drugie (jeśli występuje) na kości czołowej. Oczy i uszy małe. Skóra bez gruczołów łojowych i potowych, podzielona na twarde płyty.

Tryb życia głównie nocny. Żyją głównie samotnie, rzadziej parami lub rodzinami (samica z młodzieżą). Samica po 13-16-miesięcznej ciąży rodzi 1 młode co 3-4 lata. Zamieszkują sawanny i zarośla Afryki i Azji Południowo-Wschodniej.

W XIX wieku nosorożce zaliczano do rzędu gruboskórych, wraz ze słoniami i hipopotamami.

Delfin

Delfin – ogólne określenie wodnych ssaków z rzędu waleni, podrzędu zębowców. Obejmuje średniej wielkości walenie charakteryzujące się wydłużonym pyskiem i obecnością melonu.

Wyróżnia się delfiny oceaniczne i delfiny słodkowodne.

Zamieszkują morza obu półkul. Często przebywają w gromadach(stadach) od kilku do nawet kilkuset o wyraźnie zaznaczonej hierarchii. Odbywają dalekie wędrówki. Posiadają zdolność doecholokacji. Delfin śpi, unosząc się w wodzie na głębokości około 50 cm, z jednym okiem otwartym^[1].Oddycha wynurzając się co 30 sek. na powierzchnię nie budząc się. Delfiny często polują ławicami. Czasami nawet polują z rekinami. Żywią się rybami, kalmarami i skorupiakami. Ich głównym naturalnym wrogiem jest orka.

Delfiny są społeczne zorganizowane. Ten fenomenalny aspekt ich życia zależny jest od trzech czynników: odżywiania, rozmnażania oraz unikania drapieżników. U wielu gatunków liczba osobników w grupie nie jest stała. Grupy te charakteryzują się płynnością, niektóre delfiny odłączają się od stada i poszukują nowego, zaś inne przyłączają się.^[2]. Posiadają inteligencjęprzewyższającą szympansy (współczynnik encefalizacji EQ delfina 4-5, dla porównania EQ człowieka wynosi 7, a szympansa tylko 2,5). Tresuje się je do sztuczek w delfinariach. Zdarza się, że pomagają innym delfinom, rannym lub chorym, a czasami nawet człowiekowi.

Tworzenie dużych społeczności pozwala delfinom uniknąć ataku drapieżnika przede wszystkim rekina. Samice ze swoimi maluchami otoczone są szczególnym "parasolem ochronnym", ponieważ zawsze znajdują się wewnątrz stada. ^[3]

Żyją od 7 do 21 lat.

Kanarki;*

Kanarek (Serinus canaria) – niewielki ptak z rodziny łuszczaków, dorosłe osobniki osiągają długość ciała od 12,5 cm do 13,5 cm. Występuje w rzadkich, gęsto zakrzewionych lasach Wysp Azorskich, Kanaryjskich i Madery. Nazwa kanarek pochodzi od Wysp Kanaryjskich.

Samiec ubarwiony jest w tonacji oliwkowozielonej z żółtawymi policzkami i spodem ciała. Samica jest ubarwiona skromniej, z przewagą odcieni szarości. W rejonach występowania jest często spotykany w ogrodach i parkach miejskich. Żywi się nasionami, pąkami kwiatów, jagodami, a w okresie chowu piskląt karmi je owadami. Buduje gniazda w kształcie czarki w rozgałęzieniach krzewów. Samica składa od 2 do 4 jaj, które wysiaduje przez 14 dni. Po wykluciu młode przebywają w gnieździe przez ok. 18 dni. Wyprowadza 2 do 4 lęgów w roku.

Jest protoplastą kanarka domowego. W 1478 roku został sprowadzony przez Hiszpanów do Europy gdzie stał się protoplastą licznych ras hodowlanych, różniących się ubarwieniem, wielkością i śpiewem.

Yorkshire Terrier

Tak jak już obiecywałam napiszę o Yorczkach :)

Yorkshire Terrier – jedna z ras psów, należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów miniaturowych. Według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy.

Rys historyczny

Yorkshire terierry powstały w połowie XIX wieku. Ich zadaniem było tępienie myszy i szczurów w domach biednych rzemieślników i robotników. Ich prawdopodobnymi przodkami są: maltańczyk,Dandie Dinmont Terrier, Clydesdale terrier i skye terrier. Jest to mały pies wyhodowany w hrabstwie Yorkshire, na Północy Wielkiej Brytanii, w wyniku krzyżowań ras terierów.

Wygląd

Yorkshire Terrier

Szata i umaszczenie

Szata ich jest umaszczenia ciemno stalowo-złotego lub srebrno-złotego. Włos jest jedwabisty, długi; włos kręcony i karbowany uznawany jest za wadę. Strzyżenie yorka nie zagraża odrostom, jednak może to powodować dyskwalifikację z wystawy. Brak podszerstkaoraz niewypadające, stale rosnące włosy obniżają ekspozycję właściciela na psie alergeny.

Zdrowie i pielęgnacja

Istotną kwestią w pielęgnacji sierści u tych psów są regularne kąpiele i mycie specjalnymi środkami. Uszy ze względów higieniczno-zdrowotnych potrzebują regularnej kontroli, luźny włos musi być usuwany z ich okolic. Starsze psy cierpią nieraz na kataraktę. Częstym problemem zdrowotnym u przedstawicieli tej rasy, są pozostające mleczne kły, które (kiedy same nie wypadną) trzeba usuwać zabiegowo. Zdarza się, że yorki mają problemy z wypadającą rzepką stawową, jak również dotyczą je problemy z tchawicą. Ubrania dla psów są często koniecznością, ponieważ psy te nie posiadają podszerstka.

Osobniki wystawiane niejednokrotnie wymagają upinania długiej szaty, aby zbyt długi włos nie powodował np. łzawienia oczu.

Usposobienie i charakter

Strzyżony Yorkshire Terrier podczas zabawy na łące.

Yorki są bardzo zabawowe. Lubią bawić się zabawkami oraz gonić za przedmiotami. Są bardzo ciekawskie, w związku z czym szybko się rozpraszają i rozkojarzają. Z reguły nie są agresywne i lubią towarzystwo ludzi. Dobrze znoszą dzieci.

Ssaki

Ssaki (Mammalia) – zwierzęta należące do kręgowców, charakteryzujące się głównie występowaniem gruczołów mlekowych u samic, obecnością owłosienia (włosy lub futro) orazstałocieplnością (potocznie "ciepłokrwistość"). Większość ssaków utrzymuje temperaturę w granicach 36-39 °C. Stałocieplność umożliwia aktywny tryb życia w różnych środowiskach – od mroźnych obszarów podbiegunowych do gorących tropików. Futro i tłuszcz pomagają uchronić się przed zimnem, a wydzielanie potu i szybki oddech pomagają pozbyć się nadmiernego ciepła.

Ssaki zamieszkują zarówno środowiska wodne (walenie i syreny), jak i lądowe (większość), opanowały także przestrzeń powietrzną (nietoperze). Obecnie żyje na świecie blisko 5500 gatunków ssaków^[2].

Zdecydowanie największym rzędem co do liczby gatunków pośród ssaków są gryzonie, obejmujące ponad 2200 gatunków. Następnie nietoperze, z ok. 1100 gatunkami. Najmniejszymi liczebnie grupami ssaków są słoniowate (trzy gatunki) i mrówniki z jednym przedstawicielem. Liczba ssaków jest stosunkowo niewielka w porównaniu z innymi zwierzętami. Największym żywym ssakiem i zarazem największym ssakiem w historii jest płetwal błękitny. Osiąga on ok. 30 m długości i 180 ton wagi. Najmniejszymi ssakami są nietoperze i ryjówki. Nietoperz kitti z południowo-wschodniej Azji waży zaledwie 1,5 g, a rozpiętość jego skrzydeł wynosi 15 cm.Ryjówka etruska waży 2 g, a jej długość łącznie z ogonem to zaledwie 4 cm.

Dział zoologii zajmujący się ssakami to teriologia.

Dużo zdjęć!!!!!!!!

Waran z Komodo

Waran z Komodo (Varanus komodoensis) – gatunek gada z rodziny waranów nazywanysmokiem z Komodo. To największa współcześnie żyjąca jaszczurka. Odkryta w 1910 r. Aby ją chronić założono w 1980 r. Park Narodowy Komodo.

Opis

Głowa duża i szeroka, szyja gruba i masywna, baryłkowaty tułów, ogon gruby u nasady, a w dalszej części bocznie spłaszczony, równy połowie długości ciała. Szeroka szczęka uzbrojona w 60 zębów. Ciało pokryte ziarnistymi łuskami. Grzbiet ciemnobrązowy, pokryty czarnymi plamkami.

Rozmiary

Długość do 2,5-3 m (rekord - 3,65 m)
Masa ciała 150 kg.
Samice są mniejsze od samców.

Biotop

Tereny z roślinnością krzewiastą i zadrzewione.

Pokarm

Większe kręgowce, głównie ptaki i ssaki (konie, bawoły wodne, świnie, jelenie, kangury) odnotowano także kilka śmiertelnych ataków na ludzi, warany są także kanibalami. Warany z Komodo nie mają wrogów naturalnych w ogniwie pokarmowym, jedynym zagrożeniem dla młodych waranów są dorosłe osobniki.

Zachowanie

Aktywny w dzień, a noc spędza w wygrzebanych przez siebie norach. Poluje z zasadzki, do upatrzonej zdobyczy zakrada się od tyłu. Atakując mniejszą zdobycz, może rzucić się wprost do jej szyi; większą ofiarę (np. jelenia czy dziką świnię) stara się powalić na ziemię (m.in. przy użyciu potężnego ogona, którego siła uderzenia równa się sile 2 ton), a następnie rozedrzeć na strzępy lub doprowadzić do jej wykrwawienia. Badania wykazały, że w ślinie warana żyje ok. 50 różnych szczepów bakterii, rozwijających się dzięki resztkom mięsa pozostającym między zębami warana; sugerowano, że bakterie te przy ukąszeniu dostają się do krwi zaatakowanego zwierzęcia, powodując infekcję prowadzącą do śmierci ofiary. Z drugiej strony, Fry i in. (2006) odkryli, że inny przedstawiciel rodziny waranów, waran kolorowy, wytwarza prawdziwy jad; twierdzą przy tym, że ukąszenia dwóch innych przedstawicieli tej rodziny - Varanus scalaris i warana z Komodo - wywołują u ukąszonego objawy wskazujące bardziej na działanie jadu niż na infekcję bakteryjną^[2]. Późniejsze badanie Fry'a i współpracowników potwierdziło fakt wytwarzania przez warany z Komodo prawdziwego jadu; autorzy kwestionują też wpływ występujących w ślinie waranów bakterii na śmierć ich ofiar^[3]. Na krótkim odcinku waran z Komodo może biec z szybkością do 20 km/h. Potrafi też pływać w pogoni za ofiarą.

Rozmnażanie

Pomiędzy majem a sierpniem przebiegają gody, a we wrześniu samice składają do wykopanych jam w ziemi po kilkanaście i więcej jaj o długości 12 cm w pergaminowatych osłonkach. Wylęgłe warany ważą ok. 100 g i mają 40 cm długości. potrzebują ok. pięciu-sześciu lat, by urosnąć do 2 metrów długości, a mogą żyć do ponad 50 lat.

Występowanie

Na należących do Indonezji wyspach Archipelagu Sundajskiego żyje ok. 6 tysięcy waranów:Komodo (1700), Rinca (1300), Gili Motang (100) i Flores (ok. 2 tys.).